Al van voor ik aan de opleiding 'Master in de journalistiek' begon gaven mensen me de raad om een blog te beginnen. Het zou me aanzetten weer wat meer te gaan schrijven, wat ik wel kon gebruiken. De pen werd wat roestig en het toetsenbord, euhm, dat is eigenlijk pas nieuw. Toch was ik niet meteen enthousiast. Er zijn al zoveel mensen die met alle geweld hun schrijfsels op het net willen gooien. Veel kaf en weinig koren als je het mij vraagt. Maar ondertussen is het academiejaar begonnen en is er geen ontkomen meer aan: ik moet een blog schrijven.
Tijd dus om een onderwerp te bedenken. Iets wat me genoeg interesseert - of zelfs passioneert - om er regelmatig een post aan te wijden. Het probleem is dat ik weinig echte passies heb. Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die op jonge leeftijd met een sport of hobby beginnen en daar zo door gepassioneerd raken dat ze er tot het einde van hun dagen mee bezig zijn. Ik heb zoiets nooit gehad, ik vind gewoon veel te veel dingen interessant.
Toch is er één ding dat me al van jongs af aan bezig houdt en wat me altijd zal blijven boeien: het waarom. Waarom is de zon rond, waarom vallen de Australiërs niet van de aardbol af, waarom, waarom zijn de bananen krom? Het soort kinderlijke nieuwsgierigheid dat je normaal tijdens de puberteit voorgoed in de kast opbergt, ergens tussen de playmobil en de legoblokken. Het soort nieuwsgierigheid dat je mensen de oren van hun kop doet vragen tot ze er helemaal gek van worden. Het soort nieuwsgierigheid dat je alles om je heen in vraag doet stellen.
Ik zal het in mijn blog hebben over het waarom in de breedst mogelijke betekenis, aangezien mijn interesses ook vrij breed zijn. Ik heb nog geen flauw idee waar deze blog juist naartoe zal gaan, je moet zo af en toe maar eens komen kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten